Η Attica Group, η μεγαλύτερη ακτοπλοϊκή επιχείρηση της χώρας,
βρίσκεται υπό πολιορκία. Τέσσερις «στρατοί» έχουν παραταχθεί γύρω της με
διαφορετικές επιδιώξεις ο καθένας. Η έκβαση της μάχης, που για κάποιους
είναι θέμα εβδομάδων, θα κρίνει και την επόμενη μέρα για την
ιδιοκτήτρια των Blue Star Ferries, Superfast Ferries και της Hellenic
Seaways.
Στο ένα στρατόπεδο βρίσκεται η Τράπεζα Πειραιώς που κατέχει το 11,8%, είναι επίσης πιστωτής της και, κυρίως, είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Marfin Investment Group (29%), η οποία με τη σειρά της ελέγχει την Attica. Η Πειραιώς θέλει να πουληθεί το ταχύτερο δυνατόν η Attica ώστε να εξοφληθούν τα δάνεια που έχει δώσει η ίδια στη MIG, ένα ομολογιακό 115 εκατ., και να μειωθεί η μόχλευση του ισολογισμού της MIG μέσω της αποπληρωμής ενός ακόμα ομολογιακού, της τάξης των 142,5 εκατ. ευρώ, που διακρατεί το Fortress Investment Group. Τα δύο ομολογιακά είναι εξασφαλισμένα με μετοχές της Attica και άλλων συμμετοχών της MIG, αλλά μαζί αγγίζουν το 80% του μετοχικού κεφαλαίου της ακτοπλοϊκής. Η Fortress έχει ως εξασφάλιση για το δικό της ομολογιακό περίπου το 52% των μετοχών και η Πειραιώς το 28%.
Στο δεύτερο στρατόπεδο βρίσκεται η ίδια η MIG που ως εταιρεία συμμετοχών αντιμετωπίζει την Attica ως «το πολυτιμότερο πετράδι» του χαρτοφυλακίου της και επιδιώκει να αποκομίσει την υψηλότερη δυνατή αποτίμηση, αφού εκτός από μια υποδειγματικά λειτουργούσα ακτοπλοϊκή, η Attica είναι και κάτοχος ενός στόλου αξίας 664,7 εκατ. ευρώ, μετά και την απορρόφηση της Hellenic Seaways.
Οι υποχρεώσεις της ακτοπλοϊκής φθάνουν στα 356 εκατ. που σημαίνει πως η υπολειπόμενη μετά την εξόφληση των δανείων αξία του στόλου, εάν αυτός πωλούνταν απλά ως πλοία και όχι ως συγκροτημένος όμιλος, θα προσέγγιζε τα 300 εκατ. Επειδή όμως πρόκειται για μια ακτοπλοϊκή με πολύ ισχυρή θέση στην εγχώρια αγορά και παρουσία στο εξωτερικό, υπολογίζεται πως η αξία της είναι υψηλότερη από τα περίπου 600 εκατ. που αποτιμάται ο στόλος των 30 πλοίων της. Με όλα τα παραπάνω κατά νουν, δεν είναι ίσως περίεργο που η MIG εκτιμά πως μπορεί να λάβει τίμημα υψηλότερο των 330 εκατ. σε μετρητά που φέρεται να έχει προσφέρει η Davidson Kempner.
Και με την Davidson Kempner περνάμε στο τρίτο στρατόπεδο: αυτό των ενδιαφερόμενων επενδυτικών κεφαλαίων που περιλαμβάνει και την Goldman Sachs, η οποία επιχειρεί να σχηματίσει κοινοπραξία με κάποιο ακόμα fund ώστε να μπει στο παιχνίδι. Ως εταίρος της στην παρούσα φάση έχει εμφανιστεί η Lone Star αλλά προ ενός περίπου έτους, όταν έληγε άλλο ομολογιακό που επίσης κατείχε η Fortress, είχε εμφανιστεί ως συνεργάτης της Fortress με 20%. Είναι προφανές σε κάποιους πως η Goldman εξετάζει το ενδεχόμενο να μπει σε μια επικερδή συμφωνία συμμετέχοντας στη χρηματοδοτική αρχιτεκτονική της εξαγοράς. Εσχάτως όμως στον ορίζοντα των δυνητικών επενδυτών της Attica ακούγεται και το αυστραλέζικο επενδυτικό κεφάλαιο Macquarie Capital. Ολοι αυτοί όμως θέλουν να αγοράσουν φθηνά. Αρκετά φθηνά, ώστε σε χρονικό ορίζοντα τριών έως πέντε ετών να αποεπενδύσουν με μια καλή απόδοση των κεφαλαίων τους. Ετσι, μένει να εξακριβωθεί κατά πόσον μπορεί να υπάρξει υψηλότερο τίμημα από τα 330 εκατ. της Davidson Kempner που μπορεί να είναι ικανοποιητικά για την Πειραιώς αλλά όχι απαραίτητα και για την MIG. Στο στρατόπεδο των υποψηφίων λέγεται επίσης πως εισήλθε το τελευταίο διάστημα και ιταλική ακτοπλοϊκή, η Onorato Armatori, που ανταγωνίζεται τον ιταλικό όμιλο Γκριμάλντι, ο οποίος έχει παρουσία στην Ελλάδα μέσω των Μινωικών Γραμμών.
Στο τέταρτο στρατόπεδο βρίσκεται κάποιος που είναι μάλλον εκ των προτέρων κερδισμένος, ή έστω έχει την άνεση να είναι ανοικτός σε πολλαπλές εναλλακτικές: η Fortress Investment Group. Η Fortress παρείχε κρίσιμη χρηματοδοτική στήριξη στην Attica Group στη δύσκολη για την ακτοπλοΐα περίοδο του 2014, όταν όλες οι τράπεζες πωλούσαν τα ναυτιλιακά τους χαρτοφυλάκια και η ακτοπλοϊκή δυσκολευόταν να εξασφαλίσει χρηματοδότηση ακόμα και για την εξόφληση και παραλαβή του νεότευκτου τότε Blue Star Patmos. Το μετατρέψιμο ομολογιακό που έδωσε τον Αύγουστο του 2014 έληξε στα τέλη του 2018. Αν και η Fortress επιχείρησε να το μετατρέψει συμφωνώντας παράλληλα στην απόκτηση επιπλέον ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου της Attica, τελικά η Marfin επέλεξε να το εξοφλήσει η θυγατρική της, έναντι 105,4 εκατ. Η Fortress πήρε τα λεφτά της και κέρδισε και πολύ καλές αποδόσεις από τους τόκους που έλαβε κατά την τετραετία της διάρκειάς του. Ετσι και τώρα: έχοντας αγοράσει προ ετών το ομολογιακό αξίας 142,5 εκατ. από την Eurobank και κατέχοντας ως εξασφάλιση για αυτό μετοχές που αντιστοιχούν στο 52% της Attica (και επιπλέον εξασφαλίσεις σε μετοχές της Vivartia) είτε θα πληρωθεί το δάνειό της έχοντας εισπράξει όλο αυτόν τον καιρό γενναίους τόκους, είτε θα μπει στην Attica. Σε κάθε περίπτωση εμφανίζεται κερδισμένη.
Τα σχέδια για ναυπήγηση πέντε νέων πλοίων
Ενώ η μάχη για το ιδιοκτησιακό της Attica Group μαίνεται εδώ και σχεδόν έξι μήνες, το management της ακτοπλοϊκής έχει καταφέρει να παραμείνει απερίσπαστο στο έργο της ανάπτυξης της εταιρείας και της λειτουργικής ενοποίησης της Hellenic Seaways, που εξαγοράστηκε πέρυσι την άνοιξη ύστερα από μια δύσκολη αντιπαράθεση με τον ιταλικό όμιλο Γκριμάλντι. Τώρα έχει έτοιμο ένα νέο ναυπηγικό πρόγραμμα για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των νέων κανονισμών για τα καύσιμα, αλλά και για να διατηρήσει την υψηλή ποιότητα του στόλου και των παρεχόμενων υπηρεσιών που την ανέβασαν στην κορυφαία θέση της Ανατολικής Μεσογείου και σε μία από τις υψηλότερες της ευρωπαϊκής ακτοπλοΐας εν γένει, καθ’ ομολογίαν ανταγωνιστών της όπως ο Εμανουέλε Γκριμάλντι. Ετσι, κάθε εξέλιξη που θα φέρει ένα ισχυρό σε κεφαλαιακή επάρκεια μέτοχο ευνοεί τα σχέδια της εταιρείας.
Μια κατ’ αρχήν εικόνα για τα οικονομικά αποτελέσματα της Attica κατά το 2018 δίνουν τα στοιχεία εννεαμήνου που περιλαμβάνουν τους δυνατούς μήνες του καλοκαιριού αλλά και μια περίοδο τεσσάρων μηνών ενοποίησης των αποτελεσμάτων της Hellenic Seaways (1.6.2018-30.9.2018). Οι ενοποιημένες πωλήσεις του εννεαμήνου 2018 ανήλθαν σε 292,86 εκατ. έναντι ευρώ 215,46 εκατ. το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Κατά την ίδια περίοδο, τα ενοποιημένα κέρδη προ φόρων, χρηματοδοτικών, επενδυτικών αποτελεσμάτων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν σε 53,81 εκατ. ευρώ έναντι 47,75 εκατ. το εννεάμηνο του 2017. Η άνοδος του κύκλου εργασιών αντισταθμίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη συνεχιζόμενη κατά 17% αύξηση της μέσης τιμής των καυσίμων. Η πίεση από τις τιμές των καυσίμων εκτιμάται πως θα συνεχιστεί, και αυτός είναι και ένας λόγος που επηρεάζει τις αποτιμήσεις που είναι διατεθειμένοι να αναγνωρίσουν στην Attica οι υποψήφιοι επενδυτές.
Το πρόβλημα των καυσίμων είναι τεράστιο για ολόκληρο τον κλάδο. Τη διετία 2017-2018 τα αποτελέσματα των ακτοπλοϊκών επιβαρύνθηκαν κατά περίπου 100 εκατ. ευρώ από τα καύσιμα, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 15% του κύκλου εργασιών του κλάδου. Αλλά και για το 2020 αναμένεται περαιτέρω αύξηση της τάξης του 20% μόνον και μόνον από την υποχρέωση χρήσης καυσίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο (έως 0,5%), τα οποία είναι σαφώς ακριβότερα από αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα. Αν και ως εναλλακτική επιτρέπεται η χρήση πλυντηρίδων (scrubbers) –που συγκρατούν το θείο από τα σημερινά, φθηνότερα καύσιμα– το κόστος για την εγκατάστασή τους είναι υψηλό, ενώ ακόμα κάποια από αυτά (open loop) ελέγχονται για το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Εξάλλου, το 2020, 32 από τα 45 πλοία των τριών μεγάλων εταιρειών θα έχουν ηλικία άνω των 20 ετών, κάτι που, σύμφωνα με τη συμβουλευτική εταιρεία XRTC, περιορίζει τη βιωσιμότητα της επένδυσης σε τέτοια συστήματα καθαρισμού των καυσαερίων. Είναι για όλους αυτούς τους λόγους που η Attica σχεδιάζει τη ναυπήγηση έως και 5 νέων πλοίων, για την Αδριατική και την Κρήτη, με καύσιμο το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Σχέδιο στο οποίο συμμετέχει και η ΔΕΠΑ, που προτίθεται να καταστεί ο βασικός προμηθευτής LNG για πλοία στην περιφέρεια.
ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΛΛΟΣ
Πηγή: kathimerini
Στο ένα στρατόπεδο βρίσκεται η Τράπεζα Πειραιώς που κατέχει το 11,8%, είναι επίσης πιστωτής της και, κυρίως, είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Marfin Investment Group (29%), η οποία με τη σειρά της ελέγχει την Attica. Η Πειραιώς θέλει να πουληθεί το ταχύτερο δυνατόν η Attica ώστε να εξοφληθούν τα δάνεια που έχει δώσει η ίδια στη MIG, ένα ομολογιακό 115 εκατ., και να μειωθεί η μόχλευση του ισολογισμού της MIG μέσω της αποπληρωμής ενός ακόμα ομολογιακού, της τάξης των 142,5 εκατ. ευρώ, που διακρατεί το Fortress Investment Group. Τα δύο ομολογιακά είναι εξασφαλισμένα με μετοχές της Attica και άλλων συμμετοχών της MIG, αλλά μαζί αγγίζουν το 80% του μετοχικού κεφαλαίου της ακτοπλοϊκής. Η Fortress έχει ως εξασφάλιση για το δικό της ομολογιακό περίπου το 52% των μετοχών και η Πειραιώς το 28%.
Στο δεύτερο στρατόπεδο βρίσκεται η ίδια η MIG που ως εταιρεία συμμετοχών αντιμετωπίζει την Attica ως «το πολυτιμότερο πετράδι» του χαρτοφυλακίου της και επιδιώκει να αποκομίσει την υψηλότερη δυνατή αποτίμηση, αφού εκτός από μια υποδειγματικά λειτουργούσα ακτοπλοϊκή, η Attica είναι και κάτοχος ενός στόλου αξίας 664,7 εκατ. ευρώ, μετά και την απορρόφηση της Hellenic Seaways.
Οι υποχρεώσεις της ακτοπλοϊκής φθάνουν στα 356 εκατ. που σημαίνει πως η υπολειπόμενη μετά την εξόφληση των δανείων αξία του στόλου, εάν αυτός πωλούνταν απλά ως πλοία και όχι ως συγκροτημένος όμιλος, θα προσέγγιζε τα 300 εκατ. Επειδή όμως πρόκειται για μια ακτοπλοϊκή με πολύ ισχυρή θέση στην εγχώρια αγορά και παρουσία στο εξωτερικό, υπολογίζεται πως η αξία της είναι υψηλότερη από τα περίπου 600 εκατ. που αποτιμάται ο στόλος των 30 πλοίων της. Με όλα τα παραπάνω κατά νουν, δεν είναι ίσως περίεργο που η MIG εκτιμά πως μπορεί να λάβει τίμημα υψηλότερο των 330 εκατ. σε μετρητά που φέρεται να έχει προσφέρει η Davidson Kempner.
Και με την Davidson Kempner περνάμε στο τρίτο στρατόπεδο: αυτό των ενδιαφερόμενων επενδυτικών κεφαλαίων που περιλαμβάνει και την Goldman Sachs, η οποία επιχειρεί να σχηματίσει κοινοπραξία με κάποιο ακόμα fund ώστε να μπει στο παιχνίδι. Ως εταίρος της στην παρούσα φάση έχει εμφανιστεί η Lone Star αλλά προ ενός περίπου έτους, όταν έληγε άλλο ομολογιακό που επίσης κατείχε η Fortress, είχε εμφανιστεί ως συνεργάτης της Fortress με 20%. Είναι προφανές σε κάποιους πως η Goldman εξετάζει το ενδεχόμενο να μπει σε μια επικερδή συμφωνία συμμετέχοντας στη χρηματοδοτική αρχιτεκτονική της εξαγοράς. Εσχάτως όμως στον ορίζοντα των δυνητικών επενδυτών της Attica ακούγεται και το αυστραλέζικο επενδυτικό κεφάλαιο Macquarie Capital. Ολοι αυτοί όμως θέλουν να αγοράσουν φθηνά. Αρκετά φθηνά, ώστε σε χρονικό ορίζοντα τριών έως πέντε ετών να αποεπενδύσουν με μια καλή απόδοση των κεφαλαίων τους. Ετσι, μένει να εξακριβωθεί κατά πόσον μπορεί να υπάρξει υψηλότερο τίμημα από τα 330 εκατ. της Davidson Kempner που μπορεί να είναι ικανοποιητικά για την Πειραιώς αλλά όχι απαραίτητα και για την MIG. Στο στρατόπεδο των υποψηφίων λέγεται επίσης πως εισήλθε το τελευταίο διάστημα και ιταλική ακτοπλοϊκή, η Onorato Armatori, που ανταγωνίζεται τον ιταλικό όμιλο Γκριμάλντι, ο οποίος έχει παρουσία στην Ελλάδα μέσω των Μινωικών Γραμμών.
Στο τέταρτο στρατόπεδο βρίσκεται κάποιος που είναι μάλλον εκ των προτέρων κερδισμένος, ή έστω έχει την άνεση να είναι ανοικτός σε πολλαπλές εναλλακτικές: η Fortress Investment Group. Η Fortress παρείχε κρίσιμη χρηματοδοτική στήριξη στην Attica Group στη δύσκολη για την ακτοπλοΐα περίοδο του 2014, όταν όλες οι τράπεζες πωλούσαν τα ναυτιλιακά τους χαρτοφυλάκια και η ακτοπλοϊκή δυσκολευόταν να εξασφαλίσει χρηματοδότηση ακόμα και για την εξόφληση και παραλαβή του νεότευκτου τότε Blue Star Patmos. Το μετατρέψιμο ομολογιακό που έδωσε τον Αύγουστο του 2014 έληξε στα τέλη του 2018. Αν και η Fortress επιχείρησε να το μετατρέψει συμφωνώντας παράλληλα στην απόκτηση επιπλέον ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου της Attica, τελικά η Marfin επέλεξε να το εξοφλήσει η θυγατρική της, έναντι 105,4 εκατ. Η Fortress πήρε τα λεφτά της και κέρδισε και πολύ καλές αποδόσεις από τους τόκους που έλαβε κατά την τετραετία της διάρκειάς του. Ετσι και τώρα: έχοντας αγοράσει προ ετών το ομολογιακό αξίας 142,5 εκατ. από την Eurobank και κατέχοντας ως εξασφάλιση για αυτό μετοχές που αντιστοιχούν στο 52% της Attica (και επιπλέον εξασφαλίσεις σε μετοχές της Vivartia) είτε θα πληρωθεί το δάνειό της έχοντας εισπράξει όλο αυτόν τον καιρό γενναίους τόκους, είτε θα μπει στην Attica. Σε κάθε περίπτωση εμφανίζεται κερδισμένη.
Τα σχέδια για ναυπήγηση πέντε νέων πλοίων
Ενώ η μάχη για το ιδιοκτησιακό της Attica Group μαίνεται εδώ και σχεδόν έξι μήνες, το management της ακτοπλοϊκής έχει καταφέρει να παραμείνει απερίσπαστο στο έργο της ανάπτυξης της εταιρείας και της λειτουργικής ενοποίησης της Hellenic Seaways, που εξαγοράστηκε πέρυσι την άνοιξη ύστερα από μια δύσκολη αντιπαράθεση με τον ιταλικό όμιλο Γκριμάλντι. Τώρα έχει έτοιμο ένα νέο ναυπηγικό πρόγραμμα για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των νέων κανονισμών για τα καύσιμα, αλλά και για να διατηρήσει την υψηλή ποιότητα του στόλου και των παρεχόμενων υπηρεσιών που την ανέβασαν στην κορυφαία θέση της Ανατολικής Μεσογείου και σε μία από τις υψηλότερες της ευρωπαϊκής ακτοπλοΐας εν γένει, καθ’ ομολογίαν ανταγωνιστών της όπως ο Εμανουέλε Γκριμάλντι. Ετσι, κάθε εξέλιξη που θα φέρει ένα ισχυρό σε κεφαλαιακή επάρκεια μέτοχο ευνοεί τα σχέδια της εταιρείας.
Μια κατ’ αρχήν εικόνα για τα οικονομικά αποτελέσματα της Attica κατά το 2018 δίνουν τα στοιχεία εννεαμήνου που περιλαμβάνουν τους δυνατούς μήνες του καλοκαιριού αλλά και μια περίοδο τεσσάρων μηνών ενοποίησης των αποτελεσμάτων της Hellenic Seaways (1.6.2018-30.9.2018). Οι ενοποιημένες πωλήσεις του εννεαμήνου 2018 ανήλθαν σε 292,86 εκατ. έναντι ευρώ 215,46 εκατ. το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Κατά την ίδια περίοδο, τα ενοποιημένα κέρδη προ φόρων, χρηματοδοτικών, επενδυτικών αποτελεσμάτων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν σε 53,81 εκατ. ευρώ έναντι 47,75 εκατ. το εννεάμηνο του 2017. Η άνοδος του κύκλου εργασιών αντισταθμίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη συνεχιζόμενη κατά 17% αύξηση της μέσης τιμής των καυσίμων. Η πίεση από τις τιμές των καυσίμων εκτιμάται πως θα συνεχιστεί, και αυτός είναι και ένας λόγος που επηρεάζει τις αποτιμήσεις που είναι διατεθειμένοι να αναγνωρίσουν στην Attica οι υποψήφιοι επενδυτές.
Το πρόβλημα των καυσίμων είναι τεράστιο για ολόκληρο τον κλάδο. Τη διετία 2017-2018 τα αποτελέσματα των ακτοπλοϊκών επιβαρύνθηκαν κατά περίπου 100 εκατ. ευρώ από τα καύσιμα, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 15% του κύκλου εργασιών του κλάδου. Αλλά και για το 2020 αναμένεται περαιτέρω αύξηση της τάξης του 20% μόνον και μόνον από την υποχρέωση χρήσης καυσίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο (έως 0,5%), τα οποία είναι σαφώς ακριβότερα από αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα. Αν και ως εναλλακτική επιτρέπεται η χρήση πλυντηρίδων (scrubbers) –που συγκρατούν το θείο από τα σημερινά, φθηνότερα καύσιμα– το κόστος για την εγκατάστασή τους είναι υψηλό, ενώ ακόμα κάποια από αυτά (open loop) ελέγχονται για το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Εξάλλου, το 2020, 32 από τα 45 πλοία των τριών μεγάλων εταιρειών θα έχουν ηλικία άνω των 20 ετών, κάτι που, σύμφωνα με τη συμβουλευτική εταιρεία XRTC, περιορίζει τη βιωσιμότητα της επένδυσης σε τέτοια συστήματα καθαρισμού των καυσαερίων. Είναι για όλους αυτούς τους λόγους που η Attica σχεδιάζει τη ναυπήγηση έως και 5 νέων πλοίων, για την Αδριατική και την Κρήτη, με καύσιμο το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Σχέδιο στο οποίο συμμετέχει και η ΔΕΠΑ, που προτίθεται να καταστεί ο βασικός προμηθευτής LNG για πλοία στην περιφέρεια.
ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΛΛΟΣ
Πηγή: kathimerini